Wie zijn wij?

 

Wij zijn een echtpaar zonder kinderen die een droom hebben nagejaagd: namelijk het houden van labradors en af en toe een nestje fokken volgens de regels van de N.L.V. Juist omdat wij geen kinderen hebben is de geboorte van een levend wezen iets heel speciaals en als het dan zover is, proberen we onze pupkopers van het begin tot het einde mee te laten leven. Uiteraard betekent dat, dat buiten de voldoening van een gezond nest, ook een grote verantwoording van zowel de pups als de aanstaande pupkopers. Op deze site lichten we een tipje op van onze grote liefde: de labrador. 

Laat ik beginnen met te vertellen hoe het zo gekomen is. Ongeveer 30 jaar geleden kreeg ik mijn 1e hond, dit was een kruising labrador. Toen hij overleed wilde ik in ieder geval een hond die qua karakter op deze hond leek en dat werd een gele labrador retriever.  Hierna kreeg ik mijn eerste chocolate labrador retriever.

In deze tijd werkte ik nog en wilde graag een gezin. Het kinderen krijgen is niet voor iedereen weggelegd en zeker geen vanzelfsprekende zaak. In mijn geval werd ik zwanger na een IVF behandeling. Helaas na 16 weken kreeg ik een miskraam.  Mijn gezondheid was door de behandelingen aangetast en in overleg besloten we om hier niet mee verder te gaan.  Er waren inmiddels een aantal operaties geweest en op dat moment wist ik niet wat de zin van het leven was.

Toen begon het te kriebelen, ik wilde graag een bevalling meemaken en wat is er leuker dan dit te doen met je eigen favoriete ras? Natuurlijk is dat niet iets wat je ‘zomaar’ even doet. Ik kocht een chocolate labrador teefje en ik had ook nog een kleine Malthezer. Het fokken van honden moet weloverwogen gedaan worden wat komt er allemaal bij kijken en wat wil ik wel maar ook hoe moet het niet. 2 jaar heb ik hier over gedaan om aan alle eisen te voldoen,  je wilt immers gezonde nakomelingen en ook dat je als fokker altijd een aanspreekpunt bent voor eventuele pupkopers.

Zoë was mijn eerste teefje wat ik heb laten onderzoeken op afwijkingen van heupen, ellebogen en ogen. Ook waren wij verplicht om een aantal shows te lopen. Na al deze criteria was het eindelijk zover, op zoek naar een mooie maar vooral een lieve reu die ook helemaal gezond moest zijn. Deze hebben we gevonden en de dekking kon plaatsvinden. Helaas is Zoë niet meer in ons midden maar zij zal altijd in mijn hart blijven, dus ook onderdeel van deze site blijven uitmaken.

Tegelijkertijd was er vraag naar onze pups en ik nodig de mensen altijd thuis uit om te laten zien wat voor honden wij hebben en op welke manier wij fokken. Ook ben ik heel streng in het selecteren van de juiste mensen, je wilt immers niet dat er een impulsaankoop wordt gedaan. Mensen die bijvoorbeeld hele dagen werken krijgen geen hond en tevens wijs ik op de leefregels die je het eerste jaar met een jonge labrador moet naleven. Na een mooie zwangerschap van 9 weken werden mijn pupjes geboren, wat een wonder en wat een feest. Iets mooiers kan ik mij niet voorstellen. De puppies groeiden hier in huis op en het was een drukke maar ook o zo leuke tijd en menig mens benijdde ons. Natuurlijk kwam de moeilijke  tijd van het afscheid en ik heb tranen met tuiten gehuild.

Kort nadat mijn laatste pupje de deur uit was, werd onze 1e labrador: Mike ziek. Na onderzoek en echo bleek dat zijn milt sterk vergroot was. Mike werd geopereerd, de milt verwijderd en er werden biopten uit zijn klieren gehaald. Na 1 week kregen we de uitslag, Mike bleek ongeneeslijk kanker te hebben. We hebben nog 3 maanden van deze kanjer kunnen genieten, hij ging snel hard achteruit. In deze tijd werd mijn Malthezer ook ziek, we hebben Mike en Mork op 1 dag moeten laten inslapen en onze wereld stortte in……….

In deze periode is mijn website ‘geboren’ hij is ontstaan uit liefde en verdriet en werd een uitlaatklep om al mijn gevoelens te uiten. Inmiddels is deze site gegroeid, we hebben van Zoë 4 nestjes mogen hebben en 1 dochter van haar aangehouden, Shane, die  moeder is geworden van 4 mooie nestjes. Helaas is Shane overleden maar we hebben van haar weer een mooie dochter kunnen aanhouden, : Nicky. Met haar hebben we 3 mooie nestjes mogen hebben.Uit haar laatste nestje hebben we een reu aangehouden, Stijn. Met Stijn mogen en kunnen we helaas niet fokken omdat hij maar 1 bal had. Hij loopt hier heerlijk tussen de meiden rond en we houden zoveel van hem dat we hem niet meer kunnen missen. Men noemt mij omahondje omdat ik vol liefde over mijn mooie 84 kleinkinderen spreek. Wij hebben 1 keer per jaar een reünie waar al onze hondjes mogen komen en met de verjaardag van de honden krijgen ze ook een kaart.

Ik ben een aanspreekpunt voor alle pupkopers en wordt nog regelmatig gebeld of gemaild. Natuurlijk ben ik trots op dit alles en hieruit voortvloeiend is de hobby uitgebreid met diverse startpagina’s een eigen forum en zelfs een eigen kaartenlijn. Eind van dit jaar hopen we weer een nestje te hebben en ik zal proberen om al het wel en wee rond de voorbereidingen hier neer te zetten.  De eerste stap is dat we de ogen moeten laten controleren, als dit niet goed is mogen we niet fokken.

Natuurlijk ben ik niet alwetend maar ik probeer in ieder geval overal een oplossing voor te vinden. Hierbij heb ik voor jullie een tipje opgelicht over de liefde van mijn leven: de labrador.

Op deze website vindt u foto's van onze teefjes: Shane, Zoë, Nicky en Puck, Stijn en ons laatste hondenkind Isha Shane
.Uiteraard ook van de "pupjes" va die inmiddels opgegroeid zijn tot mooie, sociale en niet in de laatste plaats lieve honden. Ook onze overleden honden hebben een plaatsje op deze site gekregen, omdat zij nog steeds een grote plek in ons hart hebben.

Veel plezier met het bekijken van deze site.

Louis en Lizzy Botter